Weblog
Langs ons huis ligt een strookje grond. Vorig jaar hadden we daar houtsnippers op liggen. Maar dit jaar kwam mijn vrouw op het idee om daar zonnebloemen te plaatsen. Eerst de zaadjes opkweken in een bak en vervolgens verpoten.
Vier maand geleden:
Nu zijn ze volgroeid:
De grootste is meer dan 2 meter hoog.
Een paar foto’s uit onze tuin. De photinia bloeit weer, voor het eerst sinds twee jaar. Als je langs de boom loopt ruik je de zoete geur en tussen de bladeren en de bloesem is het een drukte van jewelste. Alles wat zoemt en vliegt zie je voorbij komen en doet zich tegoed aan de nectar van de witte bloemetjes.
Over een tijdje zullen dit zonnebloemen zijn…
Onze trots, onze passiebloem:
In onze kruidentuin bloeit de thijm.
Engels gras in bloei:
Primula veris:
De oregano groeit stug door…
Deze plant gaat ons binnenkort voorzien van aubergines:
De aardbeien worden al een beetje rood…
Drie in één: courgetteplant, paprikaplant (rechtsboven) en tomatenplant.
Ze zijn inmiddels uitgebloeid, maar dit zijn zwarte tulpen:
Vandaag was er een grote tuinmarkt in het centrum van Veendam. We hebben een aantal vaste planten voor de voortuin gekocht, een nieuwe Passiebloem en een Lampenpoetser (latijnse naam Callistemon). Wat een bijzondere plant. Helaas niet winterhard (al zei een verkoper dat hij min zeven graden celcius best kan verdragen). We gaan het risico niet lopen en halen de plant naar binnen zo gauw als het koud gaat worden. Maar de zomer is nog niet eens begonnen dus eerst maar eens afwachten hoe hij eruit ziet als er nog meer bloemen in komen.
De afgelopen jaren heb ik me meerdere keren over mezelf verbaasd. Niet alleen hing ik mijn jarenlange vrijgezellenbestaan aan de wilgen, maar bleek ik ook groenere vingers te hebben dan ik eerst dacht. Niet dat ik van de één op andere dag opeens een concurrent voor Rob Verlinden bleek te zijn, maar de interesse in het groen in onze eigen tuintjes groeide gestaag. Dit komt ook omdat we sinds vorig jaar een vierkante-metertuin hebben gekocht en met veel plezier zelf kruiden en groenten verbouwen. Maar ook de tuintjes voor en achter het huis gaan we dit jaar weer rijkelijk vullen met veel kleur, afwisseling en bladhoudende vaste planten.
Vandaag was het droog weer en niet koud en de perfecte start om wat in de tuin te gaan rommelen. Beetje onkruid verwijderen, een aantal planten snoeien en de laatste broodresten voor de vogels opruimen. Je kunt heel wat doen als je met zijn tweeën een uurtje bezig bent.
We reden naar een tuincentrum en kochten daar twee klimplanten: een Wilde Wingerd en een Kamperfoelie. Deze gaan we naast de hederahaag planten. Toen we langs een aantal boompjes liepen, herkende ik een oude bekende: de Viburnum Tinus (Sneeuwbal). Deze heester op stam had ik negen jaar geleden nog in de achtertuin staan, maar door een ferme stormwind is hij geknakt. Heel erg jammer, want het was een leuke boom met prachtige witte bloemen en hij deed het heel erg goed. Maar de hederahaag was nog lang niet dichtgegroeid en kon dus geen bescherming geven tegen de enorme windkracht. De stam van het boompje was nog erg dun en dan kan het heel snel gaan. Nu het achter ons huis meer beschut is, zou het best kunnen dat we weer een poging wagen met een Tinus de tweede 😉.
Wie van een eigen moestuin droomt, maar opziet tegen het bijhouden ervan, zou eens kunnen overwegen om een vierkante metertuin te nemen. Een vierkante bak met latjes, opgedeeld in zestien vakjes. In april hebben wij er eentje gekocht en we hebben er zowel kleine plantjes als zaden in gepoot. Onder andere munt, koriander, rozemarijn, dille, courgette, tomaat en aubergine. De courgetteplant heeft al zeven courgettes geproduceerd en er zitten heel wat tomaten aan de tomatenplant, ook al zijn ze nog niet rijp. Het is een groot plezier om dagelijks de vorderingen te zien en je bent soms verbaasd hoe snel iets kan groeien na een paar zonnestralen en een forse regenbui.
Een zelfgekweekte courgette.
Vorig jaar hadden we een kruidenhoekje in onze tuin met maar liefst 18 soorten, maar dat werd op een gegeven moment toch een beetje een warboel. Sommige kruiden begonnen te woekeren, waardoor anderen niet de kans kregen om een beetje zonlicht te vangen en te groeien. Begin dit jaar kwamen we op het idee om de siertuin en de groenten-/kruidentuin te scheiden. Vervolgens kwam dus het plan om een vierkante metertuin aan te schaffen. Nu heeft iedere plant zijn eigen plek en overzie je het geheel beter.
Doordat de ruimte beperkt is, heb je ook meer zicht op wat er allemaal in de tuin gebeurt. Er zijn dit jaar veel slakken. Ik heb al een stuk of twintig voor straf naar een gemeenteperkje gebracht. Hier en daar zie je wel wat bladeren waar wat aan is geknabbeld, maar de schade valt mee. Er blijft weinig tot geen water in de metertuin staan, dit wordt via het worteldoek op de bodem afgevoerd.
Je eigen groenten en kruiden verbouwen is niet alleen leerzaam, maar vooral ook erg lekker! Onbespoten en vol van smaak! Iedere vrucht is origineel en heeft een andere vorm – in tegenstelling tot wat je in de supermarkt en bij de groenteman ziet. Het is gewoon erg fijn om iets wat je zelf hebt verbouwt, zelf te koken en op te eten!