De mussen in onze tuin hebben altijd haast. Ze gaan met zijn allen eten, vergaderen, badderen (zie boven) en dat komt natuurlijk omdat het gevaar altijd op de loer ligt. Samen is veiliger dan alleen. De buren waren vanmorgen bezig met een houten overkapping en bij ieder geluidje of kuchje ontstond er lichte paniek. Meestal is onze vuurdoorn het eerste toevluchtsoord en als het helemaal te gortig wordt dan gaan ze op zoek naar een andere plek.
Wij hebben dankzij onze tuindeuren zicht op het mussen-spektakel dat zich elke dag weer afspeelt. Wanneer wij eens verzuimd hebben om voer te strooien dan wordt ons dat niet in dank afgenomen. Het is al enkele keren voorgekomen dat een mus in het geval van schaarste richting de tuindeuren hupt en (boos?) naar binnen kijkt om ons te waarschuwen. Beschaamd weten we wat ons te doen staat. Ze krijgen het iedere keer weer voor elkaar.
De mussen hier zijn redelijk relaxed maar hebben bescherming van de kippen. De kippen zijn niet bang aangelegd.
Dat is altijd zó leuk om in de tuin te hebben. En het zijn er best veel. Ik zie ze hier met vlagen ook, maar op dit moment niet. Maar ik strooi ook nog geen voer maar pas als het echt koud is en alles kaal is.
Een vogelbadje vind ik by far het leukste attribuut in de tuin! En een voederpaal, maar die spettert een stuk minder (-: Wij hebben een klimroos en het kleine grut zoekt al snel beschutting tussen de stekels waarna ze wild gaan kwetteren.
“Wanneer wij eens verzuimd hebben om voer te strooien dan wordt ons dat niet in dank afgenomen. Het is al enkele keren voorgekomen dat een mus in het geval van schaarste richting de tuindeuren hupt en (boos?) naar binnen kijkt om ons te waarschuwen. Beschaamd weten we wat ons te doen staat. Ze krijgen het iedere keer weer voor elkaar.” Dit stukje is zo leuk. De herkenning (-: Heerlijke blog.