Bescheidenheid

Ik was weer eens aan het netwerken, deze keer bij een vrouwenclub. Ik was, op 1 na, de enige aanwezige man. Een woeste vrouw klom op het podium en zei dat we in een mannenwereld leven en dat vrouwen te onzeker zijn. Ze pleitte voor meer vrouwen in topfuncties en alle aanwezige dames luisterden vol aandacht. Als het aan haar lag, zouden vrouwen een soort mannen moeten worden. Meer zelfvertrouwen uitstralen, meer werkuren draaien en topfuncties bekleden. Waarom iemand, man of vrouw, überhaupt een topfunctie zou willen hebben ontgaat mij sowieso. Alsof dat soort posities ‘zomaar’ te bereiken zijn en alsof het leuk is om zoveel verantwoordelijkheid te dragen en overuren te maken.

“Sommige vrouwelijke ondernemers zeggen dat ze een ‘bedrijfje’ hebben maar cijferen zichzelf daarmee volledig weg.” Kan best, maar ik vind het als eenmansputter ook vaak lachwekkend om te zeggen dat ik een ‘bedrijf’ heb, terwijl ik bij dat woord eerder moet denken aan een pand met een aantal werknemers. Dat je als zzp-er formeel een ‘bedrijf’ hebt, is alleen maar handig voor de belastingdienst zodat zij weten in welke categorie jij valt. Ik vind het zeker geen schande om hardop te zeggen dat ik een ‘bedrijfje’ heb, omdat dat gewoon de realiteit is. Het heeft niets te maken met bescheidenheid, maar ik vind mijn eigen toko toch heel wat anders dan een Ikea of MediaMarkt. Ik bedoel maar te zeggen dat het helemaal niet zo raar is om het woord ‘bedrijfje’ te gebruiken in plaats van ‘bedrijf’.

Je zou het ook kunnen omdraaien. Ik bewonder vrouwen juist om diezelfde bescheidenheid, want mannen doen zich (zeker in een groep) vaak beter en succesvoller voor dan ze in werkelijkheid zijn. Soms kan ik mijn gezicht met moeite in een plooi houden wanneer een soortgenoot staat te brallen over zijn geweldige prestaties, terwijl ik er geen bal van geloof.

Als iemand bescheiden is, betekent dat niet gelijk dat diegene naar een assertiviteitscursus moet. Of het nu een man of vrouw is. Maar wat dit punt aangaat, kunnen mannen zeker iets leren van vrouwen.

3 gedachten over “Bescheidenheid

  1. Bescheidenheid siert de mens, dat was vroeger een uitdrukking en dat is het nog steeds. Ieder zijn deel. En doe maar gewoon. Maar niemand kan bepalen wat gewoon is.

  2. Ik heb niéts met dat overdreven “vrouwen eerst” gedoe, was al geëmancipeerd vóór er een beweging voor kwam. In ons huwelijk deden en doen we allebei de dingen “die we beter, of makkelijker, kunnen dan dan de ander. je happy voelen in je werk heeft niet zoveel te maken met een topfunctie, maar hoe geschikt je bent voor het werk en dát heeft meestal niets te maken met man/vrouw zijn

  3. Van bescheidenheid is nog nooit iemand ziek geworden. Ik moet altijd lachen als mijn jongste zus het over ‘de zaak’ heeft, terwijl mijn zwager gewoon zzp-er is.
    En topfuncties worden vooral bekleed door graaiers. En dat staat me niet aan.

Reacties zijn gesloten.