Het was maandagmorgen om half zes toen een broeder uit het ziekenhuis belde met de melding dat oma was ingeslapen. Een kleine twee uur later waren we in het ziekenhuis om haar spullen op te halen en daarna kon het regelen beginnen. We ontvingen de man van de uitvaartvereniging in de aanleunwoning van oma en spraken alles door. Het meest opvallende was dat oma geen plechtigheid wou. Ze had niet veel contact meer met andere mensen; feitelijk waren mijn vrouw en ik de enigen die nog op bezoek kwamen. Toch kwamen er nog dertien mensen opdagen, die ik had uitgenodigd om afscheid te nemen op de plek waar ze was opgebaard.
Toen iedereen weer naar huis ging, bleven wij en mijn oom en tante achter om de kist te sluiten en haar naar de rouwauto te begeleiden. Daarna werd ze naar het crematorium gereden.
Hoe verdrietig het ook is om oma te moeten verliezen, het voornaamste is dat ze geen lijdensweg heeft gehad. Ze was altijd bang om als een kasplantje te moeten eindigen, die met allerlei slangetjes in het lichaam in leven gehouden wordt. Wie wil dat eigenlijk wel? Zij is rustig ingeslapen op een mooie leeftijd. Van mij had ze gerust honderd mogen worden, in goede gezondheid, maar zelf had ze daar geen zin meer in. Het is goed zo.
Bij de foto:
Op onze tafel staat het bloemstukje dat we haar hebben gegeven voor Moederdag.
Al hoe verdrietig ook…wel fijn dat het zo geregeld kon worden zoals zij het graag wilde en dat haar inderdaad die weg bespaard is gebleven.
Nogmaals, veel sterkte!
Ik denk aan jullie.
Heel veel sterkte met jullie verdriet.
Condolerende groet,
Ik denk dat iedereen op een zo prettig mogelijke manier wil gaan. Tijdens de slaap lijkt me heerlijk. Het schijnt alleen eerder een uitzondering dan regel te zijn.
Ze was gelukkig geestelijk nog goed en heeft zélf de boot afgehouden voor levensrekkende behandelingen en dat is prima. Fijn dat je iets van een afscheid hebt geregeld, helemaal niéts is wel heel kaal hoor, daar kijk je dan zelf niet goed op terug. Er zal nog genoeg te regelen zijn dus ik wens je nogmaals sterkte voor de komende periode.
Gecondoleerd. Het is jammer, maar het is niet anders. Naarheid van het leven.
Condolerende groet,