Veendammerman

Vroeger moest ik bij het woord ‘kit’ vooral denken aan de sprekende auto van de Knight Rider. En als iemand het over een ‘kitpistool’ zou hebben dan zou ik eerder gedacht hebben aan een type klappertjespistool. Maar tijden veranderen. Inmiddels heb ik alweer bijna 14 jaar een eigen huis en dan moet er af en toe wat geklust worden. Sommige klusjes besteed ik liever uit, maar toen onze vaste klusjesman zei geen tijd te hebben besloot ik om zelf de douchekabine te kitten. Gelukkig kun je tegenwoordig bijna alles via YouTube leren, dus ik keek een stuk of tien filmpjes en ging aan de slag. Op film lijkt het altijd gemakkelijker dan in het echt, want je bent zelf natuurlijk niet zo behendig als de persoon die in beeld is.

Ik werd zelfs een beetje onzeker, want was het resultaat wel goed genoeg? In mijn hoofd had ik al een doemscenario verzonnen dat het plafond van de WC beneden vervangen zou moeten worden door slecht aangebracht kitwerk. Ik besloot de hulp in te roepen van mijn oom, die aardig goed kan klussen. Hij kon me geruststellen: het zag er goed uit. Zo had ik voldoende zelfvertrouwen om verder te gaan. Eerst de douchekabine afgemaakt en daarna het doucheraam. De kit rondom dat raam zag er niet echt fris meer uit en was dringend aan vervanging toe. Het was een hele klus om de oude kit te verwijderen. Dan mag je ook best een beetje grof te werk gaan. Maar als je eenmaal gaat kitten moet je juist subtiel bezig zijn en een beetje geduld hebben.

Terwijl ik in januari de bovenstaande foto maakte vanaf het dak van Forum Groningen waren ze in China druk bezig met het bouwen van een noodhospitaal. Ik had er iets over in de krant gelezen maar dacht er voor de rest niet echt over na. Dat virus was hún probleem. Zij hadden het veroorzaakt en laten ze daarom ook maar de gevolgen ervan ervaren. Dat we in Nederland binnen twee maand in een lockdown zouden zitten vanwege datzelfde coronavirus konden we toen echt niet bevatten. Dat zelfs het RIVM deze rampspoed niet zag aankomen spreekt boekdelen.

Ondertussen ontregelt het virus ons leven al zo lang dat het waarschijnlijk vreemd zal voelen als we weer wat meer bewegingsvrijheid krijgen. Wellicht duurt het een tijdje voordat we ons weer veilig kunnnen voelen.

Ik maakte me tijdens de eerste lockdown vooral zorgen om mijn werk. Als ZZP-er ben je vanwege het ontbreken van een vangnet extra kwetsbaar voor welke crisis dan ook, maar gelukkig liep het werk wel door. Er is na 2,5 jaar wel een einde gekomen aan mijn bijbaan op de woensdag. Mijn contract werd niet verlengd en dat heeft hoogstwaarschijnlijk ook te maken met de onzekerheid van deze tijd.

Tijdens lockdown periodes heb je in zekere zin een streepje voor als je je, zoals ik, prima kunt vermaken met weinig middelen en weinig mensen om je heen. Het is jammer van de gemiste bezoekjes aan musea, leuke stadjes en het feit dat alle muziekactiviteiten in Veendam werden afgezegd, maar goed. Gelukkig hebben we ons dit jaar toch goed weten te vermaken door er vooral in de zomer veel op uit te trekken met de fiets. En hebben we niet, zoals veel mensen, iemand verloren aan dat rotvirus. Voor hen zal dit jaar altijd een bittere nasmaak houden.