Livestream concert

Gisteravond zagen we een livestream concert van Frank Boeijen. Het idee dat je op je eigen bank naar een concert kunt kijken vind ik een uitkomst. Wat mij betreft één van de mooie voorbeelden dat er door de coronapandemie ook allerlei andere mogelijkheden zijn bijgekomen. Want als we het hele coronagedoe achter ons hebben liggen, durf ik te wedden dat het volgen van livestreams gemeengoed gaat worden. De artiesten kunnen op die manier meer mensen bereiken en dus meer verdienen doordat de grootte van het publiek niet meer beperkt wordt door de inhoud van een concertzaal. Meer kijkers is meer vreugde in dat geval.

Vijf jaar geleden zagen we Frank Boeijen in het echt, in het oude Luxor theater in Rotterdam. Ik heb hieronder een filmpje geplaatst. Ik moest opeens denken aan een uitspraak van mijn opa. Hij zag alles van de sombere kant en volgens mij had hij daar ook wel schik in. Hij zei op een dag: “Die Frank Boeijen hè. Die is toch nooit echt doorgebroken.” Ik sprong nog net niet op uit mijn stoel.

 

Brood en tulpen

Veel mensen hebben de afgelopen tijd de film Contagion gezien, wat over een zeer dodelijk virus gaat. Maar ik heb eigenlijk helemaal niet zo’n zin om in deze coronatijd naar zoiets naars te kijken. Liever pak ik er een feelgoodmovie bij. Ik had nog een DVD-box in de kast liggen die ik vorig jaar voor een grijpstuiver heb gekocht bij de kringloopwinkel. Met vijf Europese films. Ik wist dat ‘Pane e tulipani’ een vrolijke film is en die hebben we gisteravond opgezet. Een vrouw wordt tijdens een tussenstop op een vakantie vergeten en besluit naar Venetië te liften. Daar bouwt ze een geheel nieuw leven op.

Ik bezocht Venetië in 2003 en wat ik me er vooral nog van kan herinneren waren de vele toeristen. Op sommige plekken kon je over de koppen lopen. Dat gaat voor mijn gevoel ten koste van de authenticiteit. In de film waren de straatjes en bruggen stukken leger en dan komt zo’n plaats toch beter tot zijn recht.

Waterpret

De mussen in onze tuin hebben altijd haast. Ze gaan met zijn allen eten, vergaderen, badderen (zie boven) en dat komt natuurlijk omdat het gevaar altijd op de loer ligt. Samen is veiliger dan alleen. De buren waren vanmorgen bezig met een houten overkapping en bij ieder geluidje of kuchje ontstond er lichte paniek. Meestal is onze vuurdoorn het eerste toevluchtsoord en als het helemaal te gortig wordt dan gaan ze op zoek naar een andere plek.

Wij hebben dankzij onze tuindeuren zicht op het mussen-spektakel dat zich elke dag weer afspeelt. Wanneer wij eens verzuimd hebben om voer te strooien dan wordt ons dat niet in dank afgenomen. Het is al enkele keren voorgekomen dat een mus in het geval van schaarste richting de tuindeuren hupt en (boos?) naar binnen kijkt om ons te waarschuwen. Beschaamd weten we wat ons te doen staat. Ze krijgen het iedere keer weer voor elkaar.

Herfstbladeren

Terwijl ik door een deken van herfstbladeren loop moet ik opeens weer aan oma denken. De bladeren die nog aan de boom hangen krijgen een gouden gloed door de lage herfstzon. De rest ligt bezaaid over straat, berm en tuin. Oma zou dit geen schilderachtig beeld hebben gevonden.

Ik hoor het haar nog zeggen: “Wat een troep! Is er nou werkelijk niemand die dit even kan opruimen?” Zij hield er niet van als de natuur zijn onstuimigheid liet zien. Ieder blaadje dat in haar territorium kwam werd door haar weggeveegd, opgepakt en vakkundig verwijderd. Ze beschuldigde haar schoonzus, die iets verderop woonde, er zelfs van dat zij de bladeren haar kant uit veegde. Dat leek mij sterk, want oma woonde op de hoek en daar waaide sowieso altijd alles heen.

Ik moet er nu om gniffelen, maar tegelijkertijd verbaast het me nog steeds dat ze van zo weinig dingen kon genieten. Maar goed, ieder mens is verschillend natuurlijk.

(foto’s gemaakt in Ommelanderwijk)

Een beetje regen

Wij zijn niet vies van een beetje regen. Als we zin hebben om te wandelen en het is een beetje nattig dan nemen we gewoon een paraplu mee. Bij een enorme stortregenbui blijven we natuurlijk thuis, want helemaal kletsnat worden is ook geen fijn gevoel. Maar bij een beetje motregen is het helemaal niet zo slecht om even door te pakken. Het is nog goed voor de weerstand ook.

Hoe erg is het überhaupt om nat te worden? Het is al wel eens voorgekomen dat we compleet zijn overvallen door een bui en dat onze kleding drijfnat was. Even afdrogen, schone kleding aan of desnoods een pyjama en een kleedje over. Het herfstgevoel zeg maar, best knus.

Maar er zijn grenzen. Toen we laatst bij de notenboer stonden te wachten sloten we aan bij de rij mensen die zich vanwege de regen onder de luifels van het winkelcentrum bevond. Keurig op 1,5 meter afstand. Als er een klant klaar was liep de eerstvolgende in de rij naar de kraam. Er kwam een vrouw aan die achteraan sloot. Ze bleef in de regen staan. Mijn vrouw zei dat ze gerust mocht aanschuiven, er was immers nog ruimte genoeg om te schuilen. Maar ze zei dat ze het eigenlijk helemaal niet zo erg vond, die regen. Toen het nog harder ging regenen bleef ze nog steeds gewoon staan. Waarschijnlijk was ze zich al aan het verheugen op het verhaal dat ze thuis kon vertellen. “Ik was bij de notenkraam de enige die in de regen stond. De rest stond te schuilen, stelletje mietjes!”

Paddestoelen


Je komt ze overal tegen: paddestoelen. Tot een paar jaar geleden dacht ik nog dat een ‘paddo’ zo groot was als het zichtbare deel wat boven de grond uitsteekt, totdat iemand me vertelde dat je feitelijk alleen de vrucht ziet. De rest van de zwam zit onder de grond en bestaat uit verschillende schimmeldraden die een zwamvlok worden genoemd.

Ik volg iemand op Twitter die ze zelf plukt en ze in gerechten verwerkt. Het ziet er heerlijk uit, al moet je wel weten wat je doet. Net zoals met planten kun je vaak moeilijk zien welke eetbaar en welke giftig zijn. Ik blijf er voorlopig gewoon naar kijken en dan geniet ik ook.

Draadloos

Het leek ons vorig jaar handig om een draadloze deurbel te nemen. Want dan kun je de ontvanger achter het huis zetten en dan hoor je buiten dus ook als er iemand aanbelt. Niet dat hier zoveel aangebeld wordt, maar goed. Een jaar lang geen problemen gehad, tot ongeveer een maand geleden. De deurbel ging zomaar terwijl er niemand voor de deur stond. Eerst denk je nog ‘dat kan gebeuren’ maar toen het elke dag voorkwam zijn we toch even gaan Googelen wat de oorzaak zou kunnen zijn. Blijkbaar reageert de deurbel op een ander signaal in dezelfde frequentie. Bij wijze van spreken kan het komen doordat iemand de afstandbediening van zijn auto indrukt. Daarom maar weer een ouderwetse beldrukker gekocht en het draadloze setje weggegooid. Scheelt ook weer een hoop batterijen!

Steeds meer dingen zijn draadloos en moeten worden opgeladen. Bovenstaand verhaal bewijst dus dat ze ontregeld kunnen worden, zelfs als er geen sprake is van een hacker. Dat belooft nog wat als we straks leven in een wereld van 5G en ‘The internet of things’.

Ik had natuurlijk ook gewoon een deurklopper kunnen kopen… Da’s wel lachen.

Knab vervelend

Ik had tot voor kort een zakelijke rekening bij Knab, de bank die zich ‘de online bank die met je meedenkt’ noemt en zegt te voorzien in een ‘menselijke service’. Ik ben twee jaar lang een tevreden klant geweest maar helaas heb ik vorige week mijn rekening moeten sluiten. Niet vanuit vrije wil, maar min of meer gedwongen.
Iets meer dan een maand geleden kreeg ik een mail van Knab dat ik mij opnieuw moest identificeren. Volgens de bank zijn zij hiertoe verplicht om financiële criminaliteit tegen te gaan. Via de app op je telefoon zou je dit simpel kunnen doen. Omdat ik een maand de tijd had voor deze handeling legde ik het eerst naast me neer.

Een week later kreeg ik een herinnering. Daarin stond ook dat de rekening geblokkeerd zou worden als ik me niet opnieuw zou identificeren. Ik besloot dus om het gelijk maar ‘even’ te doen. Dat viel tegen. De app bleef al gelijk bij stap 1 hangen: het scannen van je paspoort. Na een update, herstart van de telefoon en contact via de helpdesk was ik een paar uur en geen steek verder.

Ik las op Twitter dat er meer mensen waren die hiermee problemen hadden. Knab leek ook geen alternatief te bieden: als het niet lukt om het identificatieproces door te komen wordt je rekening geblokkeerd en moet je dus maar een andere zakelijke rekening openen. Zelf had ik inmiddels al geen zin meer om een nieuwe poging te doen. Stap 2 is namelijk een scan van je paspoort (door je telefoon op het document te leggen zodat via NFC de chip gescand kan worden) en stap 3 is een gezichtsscan maken die wordt vergeleken met de foto op je paspoort. Hierna zouden nog een aantal vragen komen over omzet etcetera. Feitelijk had ik helemaal geen zin om aan deze poppenkast mee te doen. Ondanks dat Knab zelf aangeeft dat ze verplicht zijn om dit aan hun klanten te vragen kan ik op diverse sites het tegendeel lezen.

Ik heb mijn rekening dus opgezegd, één dag voordat de boel geblokkeerd zou worden en ik niet meer bij mijn geld zou kunnen. Gelijk een nieuwe rekening aangevraagd bij een andere bank. Helaas duurt het 4 á 5 weken voordat die geopend kan worden. Ik zit nu dus tijdelijk zonder zakelijke rekening. Iets wat ik altijd wou voorkomen aangezien ik het liefst privé en zakelijke financiën gescheiden wil houden. Maar ook dat heb je dus niet altijd zelf in de hand.