De droogkomische bespiegelingen van Hans Dorrestijn zijn soms heel flauw, maar vaak brengen ze de lachspieren in beweging. Zijn ‘Anti-hondenboek’ is hilarisch vanwege teksten als ‘Deze hond heeft een arrogant smoelwerk’ en ‘De Chihuahua rilt altijd van de kou. Krijgt het alleen warm in de open haard.’
Sommige schrijvers en cabaretiers hebben last van borstklopperij, maar dat is bij van Dorrestijn niet het geval. Hij gooit het wat dat betreft over een andere boeg: hij wint het vertrouwen van de lezer door medelijden op te wekken en zorgt ervoor dat je er ook nog om kunt lachen.
Ik heb een verhalenbundel van hem waarin hij veel over zijn gestuntel met de andere sekse schrijft. Alleen de titels van de verhalen spreken al boekdelen: ‘Gênante vertoningen’ en ‘Schedeslaaf’.
In het nieuwste boek van zijn hand (‘Niemand houdt zijn hart zo vast als ik’) komt nog een hilarische titel voorbij. Hij schrijft dat hij (zogenaamd) van plan is om een boek te schrijven met de titel ‘Kracht putten uit prachtkutten’.
Ondanks die flauwe grappen is het overigens niet zo dat Dorrestijn alleen maar dijenkletsers produceert. De zorgen die hij heeft over de toestand van onze planeet komen oprecht over. Vandaar ook de illustratie op de cover van een wereldbol die in de brand staat.
Persoonlijk vind ik het verhaal ‘Parkeerwachteres’ het leukst. Een beschrijving van een test-afspraak bij de GGD in coronatijd. Iets met een op knappen staande blaas en hulp uit onverwachte hoek.
Mooi boek, als je van zijn soms licht absurde humor houdt.
Te lezen heb ik niets van hem in huis. Ik zag hem soms op TV en vond hem dan erg leuk. Hij heeft ook hetzelfde als vijv. Carmiggelt, van Kooten en Bomans hadden, zodra je iets van ze leest hoor je het in je hoofd op hun specifieke manier vertellen.
Ik las hem als kind heel veel, vond hem toen al zo grappig. Ben hem voor jaren uit het oog verloren maar kwam in 2021 een boek van em tegen, je noemde het al, het anti-hondenboek. Hilarisch!