37 partijen is best veel

Toen ik vanmiddag een vrachtwagen van Ouwehand zag dacht ik niet als eerste aan vis, maar aan de fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren. Net als velen zit de politiek nu meer in mijn hoofd dan normaal. In het gewone dagelijkse leven denk ik eigenlijk niet eens zoveel na over de verschillen tussen de partijen. Maar sinds een paar weken heb ik me er weer een beetje in verdiept. Al moet ik zeggen dat ik niet lang over mijn keuze heb nagedacht. Toen ik de stemwijzer had gedaan stonden er twee partijen bovenaan en het hoogste percentage was van een partij waar ik nog nooit van had gehoord. Wat informatie over de partij opgezocht en filmpjes bekeken. Omdat de frontvrouw mij bijzonder sympathiek voorkwam bleef ik bij mijn keuze.

Op zich zou je ook strategisch kunnen stemmen, maar ik wil graag stemmen op een partij waar ik qua ideeën achter sta. Ik ben heel benieuwd hoe Sigrid Kaag het er als premier vanaf zou brengen, maar de D66 is mijn partij gewoon niet. Dat er zoveel mensen op de VVD hebben gestemd verbaast mij een beetje, ik ken (volgens mij) niemand die daar op zou stemmen. Ik vermoed dat het ook komt door de eeuwige grijns van Mark Rutte, waar veel mensen waarschijnlijk een positief en vertrouwd gevoel door krijgen. Nog even en onze Mark is de langstzittende premier in Nederland en dat is toch wel heel bijzonder.

Doordat er zoveel partijen zijn is het uiteindelijke resultaat van het stemmen best versplinterd. Want de VVD is weer de grootste partij, maar er hebben ‘maar’ 22 procent van de kiezers op gestemd. Wat zou er gebeuren als we minder partijen hadden, bijvoorbeeld een stuk of vier. Dat zou toch veel democratischer zijn? Want zou ‘links’ niet sterker staan als SP/GroenLinks/PvdA/PvdD voortaan als één partij door het leven zou gaan? Misschien zijn meer partijen wel samen te voegen, puur om het allemaal wat overzichtelijker te maken én om het percentage van de winnende partij wat hoger te krijgen zodat je bij een overwinning daadwerkelijk kunt spreken van een ‘meerderheid’.