Tegenwoordig is bijna elk muziekstuk direct oproepbaar door middel van Spotify en YouTube. Dat is natuurlijk heel erg handig, want ik hoef maar een titel in te typen en ik kan de muziek gelijk afspelen. Je zou bijna vergeten dat het jaren geleden heel anders ging. In de jaren negentig spendeerde ik soms uren in platenzaken als ik een bepaalde CD of LP zocht. Het verlangen, de spanning van het zoeken en de kans om een andere parel te vinden zorgden ervoor dat ik, zelfs als ik niets van mijn gading had gevonden, altijd een leuke middag had. Ik denk vaak nog terug aan de dagen dat ik langs de platenzaken in Groningen struinde: Hemmes, Elpee, Free Record Shop, Music House, De Cirkel (nu Plato) en Headline. In die periode zaten er alleen al in Veendam drie platenzaken, waar ik me ook al uren kon vermaken.
Die tijd is natuurlijk voorbij. Zelf heb ik een soort verzadigingspunt bereikt als het gaat om het ontdekken van muziek. Maar al had ik nog diezelfde drive gehad als jaren geleden, dan is er toch iets veranderd. Want je gaat anno 2020 niet meer uren winkelen om een plaat te zoeken die je ook met een paar drukken op de knop kunt vinden op het internet. Zo is het gemak met de jaren toegenomen terwijl de charme van de zoektocht is verdwenen.
Voor mij is er eigenlijk niet zoveel veranderd. Ik kocht uitsluitend muziek die voor mij z’n eeuwigheidswaarde al bewezen had en stapte dán gericht de platenwinkel in. Dat oude spul heb heb nog vrijwel allemaal en koop maar héél zelden een CD of DVD . Muziek op de laptop gaat meestal niet verder dan wat ik in logjes tegen kom of er zelf in wil zetten, Het geluid is altijd minder dan de de apparatuur die ik heb.
Ik koop nog steeds langspelers, en ga nog steeds naar platenzaken. Ik ontdek nog steeds nieuwe muziek. Nee, verzadigd ben ik nog niet. Ik luister overigens ook wel via spotify want ik koop niet alles wat ik goed vind.
Ik ga toch graag de platenbeursen af en ja dan zoek ik. Koop ik een LP nieuw dan haal ik die bij mijn favo zaak in Eindhoven (CDtheek op de Grote/Kleine Berg). En daar snuffelde ik pré corona ook wel graag. Ik wil LP’s liever niet via de post laten komen.
Ik koop alleen cd’s van favoriete artiesten die nieuwe muziek uitgeven. Soms probeer ik via MP aan LP’s van David Bowie te komen (er is een aantal dat ik nog niet heb.) Ook snuffel ik graag bij kringloopwinkels of ze daar iets leuks hebben. Het zoeken is zeker onderdeel van het vinden!
Spotify luister ik zelden. Dat is niet omdat ik geen belangstelling heb, maar ik raak snel overprikkeld.
Muzikale groet!