Op een vrije middag zat ik een krantje te lezen in de bibliotheek. Er zat nog een andere man tegenover me in een tijdschrift te bladeren en er waren een paar klanten tussen de boeken aan het snuffelen. Een vredig tafereeltje, totdat er een stel bijna-pubers de trap op rende en elkaar achterna ging zitten. Ze renden tussen de stellingen en tafels door en ik voelde de vloer bewegen. Een dame van de bieb zei tegen de jongens: “Kunnen jullie het even wat rustiger aan doen?”. Ze bleef niet staan om te controleren of ze er ook daadwerkelijk mee ophielden, maar ze draaide zich na haar vraag gelijk weer om. Ze verstond waarschijnlijk niet wat één van de jochies zei: “Ja, maar ik heb ADHD!”. Alsof hij verwachtte dat dit reden genoeg was voor verzachtende omstandigheden: “Oh, ren in dat geval maar door en breek de boel maar lekker af.”
Ik ben een kalm persoon en heb een hekel aan gezeur. Maar ik kreeg na een paar minuten kabaal zin om er wat van te zeggen. Die gedachte verdween gauw weer, want als je tegenwoordig als buitenstaander een kind een verbaal pak slaag geeft, dan ben je aan de beurt en heb je een kwaaie vader of moeder voor de deur staan. Want hun bloedje heeft ADHD en daar moet je niet te licht over denken.
Gelukkig gingen ze op een gegeven moment weer weg en was de rust wedergekeerd. Ik was vroeger als kind ook druk, maar tegenwoordig wordt er dan gelijk een stempel op gedrukt.
Ik kreeg vroeger een tik of straf dat is er ook niet meer bij. Consequenties voor verkeerd gedrag ook niet.
Alsof een aandoening bij een kind de ouders ontslaat van de plicht tot een sociale opvoeding.
Er is natuurlijk wel verschil tussen een aanspreken op z’n gedrag en een pak slaag. Desnoods had je de bibliotheek medewerkster nog eens aan kunnen klampen want regels zijn regels en die moeten nageleefd worden door iedereen.
Geen echt pak slaag, maar een verbaal pak slaag. Ik zal het even vet zetten, dan is het misschien duidelijker. Had al een vermoeden dat dit verkeerd opgevat zou kunnen worden…
Van een kind kan ik het begrijpen.
Feitelijk is het de mededeling:
Mijn ouders weten niet wat opvoeden is ……
Bezorgde groet,
Zo’n kind heeft losgeslagen ouders die alles goedpraten in het kader: “Mijn kind heeft ADHD.”
Dat is geen reden om je kind geen manieren bij te brengen. Hoe moet dat dan wanneer het kind volwassen is?
Van mij had je er iets van mogen zeggen; desnoods in overleg met de biebmedewerkster…
Leesvriendelijke groet