Wat bezielde Laura Dekker om op veertienjarige leeftijd de wereld rond te willen zeilen? In een interview lees ik dat ze totaal geen last had van eenzaamheid. Ze ervoer een groot gevoel van vrijheid en kreeg zelfvertrouwen door werkelijk alles zelf te moeten doen. Er was niemand om op terug te vallen. Zo stond het kiezen voor het ruime sop voor iets groters: Laura wilde iets doen waar ze zelf achter stond en niet zoals zovelen achter de grote meute aanlopen.
Uiteindelijk is dat wat we vaak doen. Boeken worden bestsellers omdat mensen allemaal hetzelfde boek van dezelfde stapel pakken. We worden op school tot brave burgers gesmeed. Vaak denken we helemaal niet na over alle dingen die ons worden geleerd en voorgespiegeld. Het lijkt soms alsof er een blauwdruk bestaat voor wat een goed leven inhoudt. Maar wat dat betreft is het oude gezegde nog steeds van toepassing: ‘van het concert des levens heeft niemand een program’. Je weet niet precies wat je allemaal te wachten staat, maar je hoeft ook niet persé het pad te volgen dat er denkbeeldig al voor je is gelegd. Zo kun je je afvragen wat het nut is om op school allerlei droge theorie te moeten leren, terwijl je het leven ook spelenderwijs kunt ontdekken?
Voor de vader in de film “Leave no trace” is het overduidelijk dat hij niet wil zijn zoals zovelen. Samen met zijn dochter probeert hij zich ver te houden van de consumptiemaatschappij door zo spartaans mogelijk te leven. De vraag die in de film wordt gesteld is: in hoeverre kun je in deze tijd nog als een ouderwetse jager/verzamelaar leven? De man probeert waarschijnlijk net zo’n vrij gevoel in zijn hoofd te krijgen als Laura Dekker, maar door zijn PTSS is dat onmogelijk. Bovendien wordt de ontwikkeling van zijn dochter geremd door zijn wens om buiten de maatschappij te gaan staan.
Het zal in Nederland inderdaad niet meer lukken om helemáál buiten de maatschappij je leven te leiden. Maar het is zeker een keuze of je achter iedere gril aan wilt lopen al vraagt dat wel een zeker enige eigenwijsheid weet ik uit ervaring.
Dit is een interessant vraagstuk. Waarschijnlijk wil slechts een minimaal deel van de westerlingen zo ver gaan en als jager/verzamelaar leven. Degenen die een poging doen, kiezen vaker voor een soort hybride leefwijze (bijvoorbeeld terug naar de basis in combinatie met internet). Laura heeft daar haar eigen manier voor. Ik denk dat het zeer leerzaam is om tijdelijk zo’n alternatieve leefwijze te ervaren.
Ik zag de film 2 of 3 maanden geleden. Echt een pracht film. Ik ben er van overtuigd dat het educatiesysteem in de wereld niet de juiste insteek heeft.