Grabbelton

Ik werd niet voor een tweede gesprek uitgenodigd. Dat was een teleurstelling, maar ik begreep het ook wel. Toen ik tijdens het interview namelijk de vraag kreeg wat mijn hobby´s zijn, werkte de relatief lange opsomming bij hun op de lachspieren. Ik schrijf, fotografeer, componeer mijn eigen muziek, speel in een bandje, houd een weblog bij, wandel en fiets graag, lees boeken en kijk af en toe een film. Eigenlijk was het naar mijn idee een verkorte versie van de werkelijkheid, maar mijn potentiële werkgevers moesten hier al om lachen. Had zo iemand überhaupt nog wel tijd om te werken? Al sinds mijn kindertijd kan ik mezelf heel goed bezighouden en verveel ik me eigenlijk nooit. Maar sommige mensen kunnen zich niet voorstellen dat je de tijd hebt voor zulke dingen, omdat er al genoeg verplichtingen zijn. Ik moet eerlijk zeggen dat ik natuurlijk niet dagelijks aan al die bovengenoemde dingen toe kom, en dat het misschien wel zo overkomt als je ze achter elkaar op dreunt. Iemand zei een keer: tja, jij hebt geen kinderen…

Al die bezigheden zitten in een soort van grabbelton, waar ik af en toe iets uit haal. Het bijhouden van mijn blog schiet er te vaak bij in, maar ik blijf daar wel mee doorgaan. Soms is er wel tijd, maar zijn er geen ideeën. Soms is het andersom. Maar met een nieuw jaar in aantocht denk ik: misschien is het een goed voornemen om wat meer de Veendammerman uit te gaan hangen! 

Een gedachte over “Grabbelton

  1. Ja inderdaad, je bloggen staat wel opeen heel laag pitje, Geeft niets want het is geen moeten. Ik denk dat degene die de opmerking maakte over “geen kinderen hebben”wel een punt heeft. ( off dat al dan niet ongewenst is doet er niet toe) het is wel degelijk zo dat je met kinderen een aantal jaren veel minder aan jezelf toekomt, kinderen moeten van hier naar gebracht worden, hebben verzorging en aandacht nodig en bekorten de tijd voor jezelf behoorlijk . Misschien kun je dat bij een volgend interview vermelden , zodat het aantal hobby’s minder vreemd lijkt.

Reacties zijn gesloten.