Het ‘kleinste huisje in Kampen’ is al sinds jaar en dag een bezienswaardigheid. Het huisje is slechts 1,4 meter breed en 4,5 meter diep. Het is vermoedelijk in de zeventiende eeuw gebouwd. Ondanks de beperkte ruimte heeft het huisje al eens onderdak geboden aan een gezin met vijf kinderen. Reden genoeg om het huisje te bezoeken.
We werden verwelkomd door de 80-jarige mevrouw Knul. Dankzij haar heeft het huisje, dat al enige tijd leegstond, weer een bestemming gevonden. Nadat het huisje onbewoonbaar was verklaard, voelde zij zich geroepen om het in stand te houden. In 1990 klopte ze bij Stichting Stadsherstel aan om het te laten opknappen. Twee jaar later is het huisje gerestaureerd en kreeg mevrouw Knul toestemming om het huisje in te richten als museum. Er zijn vele spullen uit grootmoeders tijd te vinden. We keken onze ogen uit. Niet alleen vanwege de vele ouderwetse spullen, maar ook gezien de beperkte ruimte. Ooit hebben hier zeven mensen gewoond.
In september vorig jaar kreeg mevrouw Knul een zilveren legpenning uitgereikt, als waardering voor haar goede werk en inzet.
Mevrouw Knul vindt het jammer dat ze nog geen opvolger heeft kunnen vinden. Ze is bang dat het huisje én de kostbare inhoud alsnog tot verval komen.
Dingen gaan voorbij. Mooie verhalen niet. Die gaan van generatie naar generatie. Het is te hopen dat er nog een opvolger komt voor het beheer van het kleinste huisje van Kampen. We gaven mevrouw Knul een kleine donatie en een bloemetje, dat nu in het huisje staat.
Bij The Read Shop in Kampen kunt u een bezoekje aan het huisje regelen. Daar wordt mevrouw Knul gebeld, zij woont vlakbij.
(geschreven in 2015)
Ik liep er nieuwsgierig langs en loerde naar binnen.
Dit verhaal kende ik nog niet.
Nostalgische groet,
Wow, ik loop soms al te klagen over ons huis (100m2)
Er is een trend “tiny house”, daar zou dit huisje echt helemaal in passen. Er gaan veel makke schapen in een hok, wij hadden ooit een caravan van ongeveer die afmetingen (met z’n vieren) , prima als het mooi weer was en je veel buiten kon zijn maar om er altijd te wonen…..? Ik zou knettergek worden;-)
Prachtig toch. Ooit woonde de mens in grotten dus in een klein huisje moet ook kunnen 😀
Ja, iemand op laten snorren om het eens te bekijken is toch een drempel. Dus zo populair is het schijnbaar dan ook niet. Daar wonen met zoveel personen lijkt me eerder overleven dan wonen.
Prachtige stad is het hè?!
Ik ken het wel al was ik nog niet bij dat huisje dan, dat staat nog op de lijst voor de toekomst 😉
Beide logs van jou tonen mooie foto’s van die stad, schitterend.
Fijne zondag.
Oe daar wil ik wel eens heen!