Auteur: Veendammerman

Borg

Gistermiddag bezochten we de Fraeylemaborg in Slochteren. De in de 13e eeuw gebouwde borg ligt op een eilandje en het oorspronkelijke park heet nu het Slochterbos en is 20 hectare groot. Voordat we gingen wandelen bezochten we de borg, dat nu als museum gebruikt wordt. Alle kamers zijn in de stijl van de negentiende eeuw ingericht en het hoogtepunt was de werkelijk prachtige bibliotheek, vol met oude boeken en een prachtig groot bureau. Veel meubilair is afkomstig uit andere borgen uit de provincie.
Er werd ook een film vertoond over de laatste bewoonster van de borg. Louise Thomassen à Thuessink van der Hoop van Slochteren erfde het samen met haar zuster, maar ze moesten het verkopen omdat de lasten op den duur te zwaar werden. Louise overleed in 2008 op 92-jarige leeftijd. Voor de bewoners van Slochteren was zij de laatste ‘vrouw op stand’ en iedereen keek een beetje naar haar op.

De borg wordt nu beheerd door Stichting Landgoed Fraeylemaborg.

cultuur, vrije tijd , , ,

Aarde

Mijn opa zaliger ging ieder voorjaar de tuin ‘omgraven’. Met een grote spade was hij een hele tijd puffend en steunend bezig totdat de tuin eruit zag als een kaal veld vol molshopen. Mijn moeder had groene vingers en licht verbijsterd vroeg ik haar of deze klus wel nodig was. Zij reageerde een beetje van ‘ach, laat opa maar’ en zo begreep ik dat het meer een jaarlijkse gewoonte van hem was en dat hij zelf waarschijnlijk niet eens wist of het nut had.

Nu weet ik dat er in de winter van alles in de aarde gebeurt, zonder dat je het boven de grond kunt zien en dat opa’s jaarlijkse graafpartij waarschijnlijk niet veel goeds deed. Zelf heb ik dan ook nog nooit de tuin ‘omgegraven’, vooral omdat ik juist niet teveel aarde rondom de planten wil. Het mag er allemaal wel een beetje natuurlijk uitzien, niet te keurig.

Vorige week hebben we een hele lap mos uit oma’s tuin gehaald en aanvankelijk zei ze dat we de kale plek niet hoefden op te vullen. Oma wil namelijk wel graag veel aarde zien, ondanks dat je dan meer kans hebt op onkruid. Toch zijn we even lekker eigenwijs geweest en hebben we drie kleine plantjes gekocht. Deze hebben we gistermorgen gepoot en de tuin ziet er desondanks nog steeds redelijk sober uit. Maar dat wil ze graag, zo zag opa het ook het liefst.

De oudjes moeten zelf hun tuintjes onderhouden. Dat is wel lastig, want sommige mensen hebben overbezette (klein)kinderen en dan komt het er maar niet van. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een aantal mensen de tuintjes hebben laten betegelen. Ik vind dat zelf zonde, een klein tuintje geeft meer plezier om naar te kijken en het zorgt er ook nog voor dat het water beter wegzakt.

Nu maar hopen dat het een beetje gaat meevallen met het onkruid. 😉

bejaardentehuis, oma, persoonlijk , ,

Boekenblog

Laatst kwam ik een aantal boekverslagen tegen die ik heb geschreven toen ik in de tweede klas van de Mavo zat. Eén van de boeken was “Belledonne kamer 16” van Anke de Vries. Ik had een 7 voor het verslag gekregen en vroeg me af of dat redelijk was. Ongetwijfeld had mijn 28 jaar jongere ego het een wat magere score gevonden en had ik wellicht het idee dat dit enkel en alleen door de leraar kwam. Desondanks vond ik het een mooi boek en is de titel altijd een beetje in mijn hoofd blijven hangen. Van het verhaal kon ik me niet veel meer herinneren. Toen we een tijdje geleden in het herinneringscentrum van kamp Westerbork waren kwam ik het boek weer tegen. Ik wou het eerst kopen, maar bedacht toen dat hij misschien wel in de bibliotheek was te vinden. En dat was zo. Snel gereserveerd!

Het was een leuke ervaring om een boek na bijna dertig jaar te herlezen. De beelden bleken nog in mijn hoofd te zitten en al lezende kwam alles weer terug. De bergachtige omgeving waar de 16-jarige Robert zijn vakantie doorbracht, de twee dames waar hij een oogje op had en de oorlogsgeschiedenis van het Franse dorpje Nizier.

Nadat ik het boek had gelezen pakte ik mijn boekverslag erbij. Ik gaf mezelf een zes. Lager dan de leraar me had gegeven.

Momenteel zit ik in het boekenweekgeschenk “Makkelijk leven” van Herman Koch te lezen. Een kort verhaal over een schrijver van zelfhulpboeken. Een originele invalshoek, het leest lekker weg en tussendoor lees je wat overtuigende wijsheden van de schrijver zelf. Achterin het boekje staat een lijstje met tien wijsheden. Met eentje heb ik een beetje moeite: “Stel altijd uit tot morgen wat je vandaag nog zou kunnen doen”. Maar “Vergeef de ander, vergeef jezelf, feliciteer jezelf” mag wat mij betreft zo op een tegeltje. Dit boek nodigt in elk geval uit om meer van Herman Koch te lezen!

boeken ,

Wandelen, fietsen, bewegen

Als je zoals ons elke avond na de warme maaltijd een blokje om gaat, dan is het extra fijn dat de zomertijd weer is ingegaan. ‘s Winters is het soms net alsof je geblinddoekt over straat loopt. Nu is het nog lekker licht en voorlopig valt de duisternis pas rond een uur of acht in. Maandagavond gingen we in plaats van wandelen een rondje fietsen, met mooie uitzichten als op onderstaande foto.

Er zijn meer van dit soort plekken in Veendam en de goudachtige tint van het licht is bijzonder. Langzamerhand zijn onze wandelingen en fietstochten vaste dagelijkse handelingen geworden. Fijn voor de spijsvertering, ontspannend voor de geest en goed voor de nachtrust. Mooi is het ook dat je je door zo’n gewoonte niet meer hoeft af te vragen of je wel voldoende beweging krijgt.

Naast die vaste avondwandeling ga ik overdag ook graag even de deur uit. Als eigen baas kan ik mijn eigen moment kiezen; toen ik nog in loondienst was liep ik vaak in de middagpauze naar het natuurgebied vlakbij mijn werk. Als je wandelt kun je je gedachten ordenen en heb je een mooie onderbreking van je dag. Zo heb ik al mijmerend heel wat oplossingen voor problemen gevonden of ideeën gekregen om over te schrijven.

Veel mensen lijken het te vergeten, maar bewegen is zó belangrijk. Ook voor jongelui die zich tijdens het wandelen of fietsen afzonderen door een koptelefoon op te zetten. Zij geven zichzelf geen kans om hun gedachtes te ‘luchten’ maar hun lichaam profiteert wél van de beweging. Dat scheelt weer. Maar het meest verkwikkend is het geluid van de wind, de vogels en de stilte.

beweging, gezondheid, leefstijl

Op slot

Ik kom het ook tegen bij mijn eigen klanten: iedereen wil graag zo hoog mogelijk in Google staan. Als je beter vindbaar bent, krijg je meer klanten. In deze tijd zoeken mensen steeds vaker via internet en belandt het telefoonboek al gauw bij het oud papier. Toch staan er af en toe malafide bedrijven bovenaan in Google; iets wat mijzelf nog nooit was opgevallen maar waar ik door onze slotenmaker op werd gewezen.

Het slot van onze voordeur was kapot en ook de deurklink leek aan vervanging toe te zijn. Reden genoeg om in mijn privé-archief te duiken (ordner met oude facturen) en een oude bekende op te bellen. Anderhalf jaar geleden was de beste man ook langs geweest om een probleem aan onze achterdeur te verhelpen.

Ik zoek ook vaak via internet, maar in dit geval had ik aan mijn eigen administratie genoeg. Meestal zijn kleine ondernemers als hij bij een grotere organisatie aangesloten die de marketing voor ze doet, maar waar zij een behoorlijk bedrag voor moeten neertellen wanneer zij de opdracht eenmaal aannemen.

De slotenmaker wees me erop dat hij enorm te lijden heeft aan de concurrentie van grotere bedrijven, die bovenaan Google staan en dus als eerste in het blikveld van de potentiële klant komen. Ze lokken klanten met kreten als ‘vanaf 12 euro maken wij uw slot’ en gebruiken een foto van een oudere, betrouwbare uitziende man die blijkbaar voor slotenmaker moet doorgaan.

Onze klusser zei dat je voor die 12 euro natuurlijk geen fatsoenlijk slot kunt repareren. Zeker niet als je de reparatiekosten er nog bij moet rekenen. Een aantal mensen schijnen hier ook al flink mee op de koffie te zijn gekomen. En het gaat zeker niet alleen om websites op internet, maar ook lijken sommige advertenties in de Gouden Gids naar bedenkelijke bedrijven te leiden. Mensen moeten veel te hoge bedragen betalen, terwijl de sloten niet goed worden hersteld.

Blijkbaar is het toch beter om niet altijd voor de bovenste advertenties in Google te kiezen én moeten we onszelf realiseren dat een slot niet gerepareerd kan worden voor slechts twaalf euro.

internet, misdaad , ,
1 2 3 … 16