Mijn oud-collega W. stak nooit onder stoelen of banken dat hij me soms onhandig vond. “Als je Michel met een schroevendraaier ziet lopen, dan gaat er iets kapot!” In de loop der jaren ben ik iets handiger geworden, maar af en toe haal ik nog steeds rare fratsen uit.
Zoals een spliksplinternieuwe voorband na 3 dagen aan gort rijden bijvoorbeeld. Vorige week gooide ik een bak koffie om, die niet alleen over maar ook van de tafel afdrupte, bovenop een bibliotheekboek van Thomas Verbogt. Dikke druipvlekken langs de pagina’s. Met een schuldgevoel naar de bieb en bekend dat het mijn schuld was dat het boek verminkt was. Het gaf niks, zei de bibliothecaresse; ze was allang blij dat ik het eerlijk vertelde.
Vandaag probeerde ik de screenprotector van mijn vrouw haar telefoon opnieuw te plaatsen, omdat er een luchtbel onder zat. Je raadt het al: na loshalen kreeg ik hem niet meer goed vast, plus een groot aantal bobbels erbij. Zucht, toen maar weer een nieuwe besteld.
Sorry… mag wel ff glimlachen toch 😉
Je zal vast andere kwaliteiten hebben. Ook ‘niet-handige-harries’ kunnen heel fijne mensen zijn hoor.
Blijf uit mijn buurt jij! 😉
Maar je bedoelingen zijn goed en dat is wat telt……… eh, nou ja, misschien toch niet altijd.;-) Ik kan ook wel eens behoorlijk stuntelig uit de hoek komen hoor.
Ik herken hier veel van.
Onhandige groet,
En dat terwijl ik een schuur teken, materiaal aanschaf, en een schuur bouw waar de buren jaloers op zijn.
Maar met koffi3e ben ik ook wel eens onhandig hoor.
Screenprotectors waag ik me ook niet aan hoor!