Toen mijn neefje me lang geleden de vraag stelde wat voor werk ik later wou doen, zei ik zonder aarzeling: ‘boekjes maken’. Toen hij was bijgekomen van het lachen probeerde ik hem uit te leggen dat daar echt een beroep voor was. Ik wou vormgeven en schrijven en nu ik dik 30 jaar ouder ben doe ik dat nog steeds.
Op de middelbare school waren er weinigen die wisten welke studierichting ze wilden gaan volgen. Voor mij was daar nooit enige twijfel over en dat maakte het een stuk gemakkelijker om een passend vakkenpakket te kiezen. Ik deed een korte vooropleiding en ging op mijn zeventiende al fulltime aan het werk, terwijl ik 1 dag per week een opleiding volgde in Zwolle.
Het boekjes maken is nu natuurlijk geheel gedigitaliseerd. In de begintijd stond ik hele dagen achter een tekentafel te knippen en te plakken, maar al snel maakte ik kennis met Apple computers en grafische programma’s.
Tegenwoordig doe ik het werk dus als zelfstandige en zijn de mogelijkheden van nu bijna grenzeloos. Zo is het geen enkel probleem als ik tegen het einde van dit jaar 10 exemplaren van een boek van eigen hand wil laten drukken. Een decennium geleden kostte dat nog klauwen vol geld, nu kan dat al voor 5 euro per boek. Een heerlijkheid voor mij als ‘boekjesmaker’. Het boek wat ik aan het voorbereiden ben omvat eigenlijk een verzameling korte verhalen, blogs en foto’s en wie weet wat ik nog allemaal meer vind wat erin past. Ik kies wel voor een zwart/wit versie want dat is nog steeds stukken goedkoper dan kleur. Ondanks dat ik natuurlijk ook veel met internet doe lijkt het me een kick om een echt, eigen boek in mijn hand te hebben.
Soms ben ik aan het kiezen en herschikken uit mijn blogposts.
Maar of dat echt een boekje gaat worden?
Vriendelijke groet,
Ooit ook wel eens aan gedacht om wat logjes te bundelen voor de famlileden die digitaal nog “onderontwikkeld” zijn. Zelfs wel eens aan begonnen omdat met mijn drukkerijconnecties het natuurlijk helemáál een “boekje” eh… fluitje van een cent is. Ik was er snel uit , téveel werk om het uit te zoeken en te redigeren….. en dan nog, zodra ik er aan begon dacht ik steeds vaker… “wie zit hier nou op te wachten”!
Nee, niemand zit er op te wachten. Maar dat is voor mij ook nooit de regel. ’t Is in beginsel puur voor mezelf 😉
ja, wat een wondere wereld he, we kunnen vrijwel alles maken wat we maar willen! Wat fijn.
Volgens mij zit er niemand op een boek van mij te wachten. Niet gemaakt van mijn blog iig. Ik ben wel al jaren aan het schrijven waar ik wel wat mee wil.