Vanmorgen werd ik gebeld door oma’s buurvrouw. Oma dacht dat ik door een auto-ongeluk om het leven was gekomen! Oma was in alle staten en het kostte moeite om haar te kalmeren. Ze was natuurlijk weer blij dat ik in levende lijve voor haar stond, maar hoe was dit gerucht in hemelsnaam in de wereld gekomen?
Tijdens het koffie-uurtje hadden een paar oudjes gepraat over een omgekomen kleinzoon van een vrouw die vlakbij oma woont. Oma gaat daar nooit heen maar werd aangesproken door haar buurvrouw en meteen raakte ze in paniek. Ze dacht gelijk aan mij. Eerst haar dochter en schoonzoon dood (mijn ouders) en nu ik er ook nog achteraan.
Een andere buurvrouw gaf de schuld aan haar overbuurvrouw, die een verstandelijke beperking heeft. Tegenwoordig zie je het wel vaker dat deze mensen tussen de bejaarden wonen en dat is niet altijd een goede zaak. Of deze overbuurvrouw de roddel de wereld in heeft geholpen weet ik niet. Toen ik haar ermee confronteerde, wist ze van niks.
Nu waren we op nieuwjaarsdag al niet erg gezellig uit elkaar gegaan en dan komt dit er ook nog bij. Gelukkig lijkt het nu allemaal wat rustiger te zijn en hopen we dat de oudjes binnenkort over iets anders gaan roddelen. Want het geeft toch weer een boel onrust. Ik heb ook niks gehoord over een dodelijk ongeval dus dit was puur een geval van teveel fantasie.
Hoe kómen mensen erbij om dit soort onzin te verspreiden, dat is inderdaad héél vervelend.
Gelukkig dat alles nu weer ontzenuwd is. Als je iets niet zeker weet kun je dat al helemaal beter niet doorvertellen.
Tja, in een verhaal wordt een mug wel vaker een olifant. Ik hoop dat je oma weer rustig kan slapen.
ach goshh arme oma. Gelukkig kon je haar geruststellen!