We willen er eigenlijk niet aan denken, maar eenmaal houdt het op. Dan gaat het licht uit en blijft er iemand achter die chocola moet maken van wat jij hebt nagelaten. Wij dachten daar gisteravond aan. We wonen nu twee jaar samen, maar bepaalde dingen hebben we nog niet besproken en geregeld. Heel veel financiële zaken regel ik en het is goed om dat samen door te nemen, want ooit zal het onvermijdelijke gebeuren. Aan de dood is immers nog niemand ontkomen.
Vanmiddag heb ik een checklist gemaakt van alle instanties die geïnformeerd moeten worden wanneer ik er niet meer ben, evenals alle zaken die afgehandeld moeten worden. Ik weet uit ervaring dat het fijn is dat bepaalde dingen op papier staan zodat je niet hoeft te zoeken in een verdrietige periode. Ik ben nu 41 en wil nog graag een tijdje doorgaan, maar dat wil niet zeggen dat je er automatisch vanuit kunt gaan dat je hetzelfde aantal jaren nog voor de boeg hebt. Ik heb teveel voorbeelden in mijn leven gezien van mensen die de zestig niet eens hebben gehaald. Dus het is zeker niet verkeerd om erbij stil te staan en alvast dingen vast te leggen voor je nabestaande(n). Tegelijkertijd genietend van het feit dat je nu gezond en gelukkig bent en dat het hopelijk volkomen voorbarig is wat je doet. Voorbarig maar niet overbodig.
Nee klopt, je weet nooit wanneer het nodig is dus is het goed om een en ander te regelen. Niet leuk om over na te denken maar een uitkomst bij onverwachte sterfgevallen en dié komen in iedere leeftijd categorie voor.
Het kan zo voorbij zijn ja, en het moment is zelfs vaak niet te voorspellen.