“Het verloren paradijs”

Schermafbeelding 2016-12-16 om 16.51.14.png

Ik ben geen liefhebber van standaard Hollywood films met veel explosies en actie. Liever zie ik een film met een verhaal, goed uitgewerkte personages en veel sfeer. Zo kom ik vaak uit op films die in het zogenaamde ‘Arthouse’ genre vallen.

Kasteelheer en burgemeester Benjamin Rolus wil niet dat er een autosnelweg door zijn landgoed komt. Als hij twee landmeters wegjaagt die op zijn terrein bezig zijn, belt hij de minister en maakt duidelijk dat de weg maar dwars door het dorp moet lopen. Maar dat is nadelig voor een aantal mensen, die dan noodgedwongen moeten verkassen omdat hun huizen dan zullen worden afgebroken.

De eenzame man leeft al jaren samen met zijn oude huishoudster, zijn boeken en collectie vogels. Hij lijkt in eerste instantie erg gesteld te zijn op zijn rustige plek, totdat zijn nicht Pascale (gespeeld door Willeke van Ammelrooy) weer in zijn leven verschijnt. Hij was vroeger heimelijk verliefd op haar, maar hij betrapte haar twintig jaar geleden met dorpsgenoot Jan Boelen. Deze probeert Rolus via Pascale op andere gedachten te krijgen wat de snelweg betreft.

Een rustige en sfeervolle Vlaamse film die enerzijds  over de liefdesperikelen tussen één vrouw en twee mannen gaat en anderzijds over de corruptie in de politiek. Sterke acteerprestaties van Willeke van Ammelrooy en Gella Allaert (die de bemoeizuchtige huishoudster Adeline speelt). De film laat de verschillende kanten van de personages goed zien.

De film staat in zijn geheel op YouTube.

Het verloren paradijs (1978)
België
Drama
94 minuten
geregisseerd door Harry Kümel
met Willeke van Ammelrooy, Hugo Van Den Berghe en Bert André

 

2 gedachten over ““Het verloren paradijs”

  1. Ik houd ook van dat soort films, maar kan ook smullen van goeie Scifi vol actie zoals in de serie The 100.
    We kiezen hier nooit films vanwege hun populariteit maar om de beschrijving. Sommige films met de slechtste recensies zijn vaak wonderschoon.

  2. Om films te zien moet je iets hebben dat ik mis, “geduld” ! Dan lees ik eigenlijk liever een boek waarbij je een beetje je eigen tempo kunt bepalen. Bij TV films die door m’n man gekeken worden zit ik dan met de laptop op schoot en krijg het verhaal dan wel in grote lijnen mee, het gebeurt maar heel zelden dat ik dan de laptop van schoot zet om écht te gaan kijken.

Reacties zijn gesloten.