De schok was vanmorgen groot: Trump wordt de nieuwe president van de Verenigde Staten. Veel mensen (waaronder ikzelf ook) hadden niet gedacht dat hij zou winnen van zijn rivale Hillary Clinton. Wat was het mooi geweest als de VS voor het eerst een vrouwelijke president zou krijgen. Een mooie prestatie na Barack Obama, de eerste zwarte Amerikaanse president.
De Amerikaanse droom is niet opeens aan duigen, die was al jarenlang voor veel mensen ongeloofwaardig geworden. In veel gevallen worden dubbeltjes geen kwartjes in het land van Uncle Sam. De frustratie onder het volk is alleen maar gegroeid. Mensen hebben soms drie baantjes om rond te komen en zelfs dan raken ze nog in de problemen. Trump heeft deze mensen blijkbaar hoop gegeven op een betere toekomst. Naar mijn idee is hij vooral zo groot geworden omdat mensen door op hem te stemmen feitelijk een tegenstem gaven. Een stem tegen het systeem. Hetzelfde wat Wilders-stemmers vaak ook doen.
In maart gaan wij stemmen.
Ik denk dat het grootste probleem is dat de reguliere politieke partijen geen antwoord hebben op de frustraties waar veel mensen mee zitten. Ik voel mij ook niet vertegenwoordigd door de Nederlandse regering. Zij richten zich, naar mijn idee, alleen op het rijkere deel van de bevolking.
Op een gegeven moment ben je het zat om altijd maar hetzelfde liedje te horen dat onze regering al decennia lang zingt: lastenverzwaringen, bezuinigingen en werkloze mensen moeten achter de broek gezeten worden. Daar win je op een gegeven moment geen kiezers meer mee. Niet dat iedereen maar op de populistische toer moet gaan. Maar ook in ons land worden de rijker nog steeds rijker en de armen armer en je ziet waar dit tot kan leiden. Tijd voor een partij die niet zozeer populistische taal uitslaat, maar écht opkomt voor de mensen die buiten de boot vallen. En die groep is groter dan ooit.