Ik moest even lachen toen ik vanmorgen het bovenstaande tafereel aanschouwde: er staat duidelijk dat er geen afval naast de container mag staan, maar de oudjes van het bejaardentehuis hebben zich daar niets van aangetrokken.
Het is ook wel een beetje typisch Nederlands om recalcitrant te zijn. Het anti-rook beleid heeft hier meer voeten in de aarde gehad vergeleken met andere landen.
Maar waarschijnlijk is het gewoon menselijk om de regels af en toe te willen negeren. Als we een bekeuring krijgen voor te hard rijden bijvoorbeeld. Vooral als het gaat om een kleine overtreding van hooguit tien kilometer per uur, voelt het alsof we niks fout hebben gedaan. Terwijl anderen bellen en Whatsappend door het verkeer scheuren, moet jij als kleine overtreder boeten voor hun gedrag. De politie zou zich eens met echte misdaad moeten bezighouden. Je betaalt de boete uiteindelijk wel, maar vindt eigenlijk dat het oneerlijk is.
Maar zo gaat dat nu eenmaal. Er moet een grens zijn. Sommige mensen zitten net boven een bepaalde grens, zodat ze huur- of zorgtoeslag mislopen of vermogensbelasting moeten betalen.
De ondeugende oudjes hebben voorlopig niets te vrezen… Hun plastic afval is gewoon opgehaald. Geen boete of waarschuwing, niks. Wellicht hebben zij ook een grens bereikt. Een leeftijdsgrens.