Een achter-achternicht van mij heeft samen met haar vriendin een bedrijf voor huiswerkbegeleiding en psychische ondersteuning. Ze doen dit al zo’n dertig jaar en zijn verhuisd van het zuiden naar het noorden van ons land. Ik ga hun helpen met het maken van een flyer, naamkaart en website. Leuk om te doen. We hebben alles doorgesproken en binnenkort maken we een afspraak voor een eerste proefronde.
In september gaan ze trouwen. Misschien is het anno 2017 niet meer zo heel bijzonder als twee dames in het huwelijksbootje willen stappen, maar het ging in hun dorp toch een beetje minder vlot dan verwacht. Gelukkig werd het huwelijk én de trouwlocatie (in hun grote achtertuin) goedgekeurd en kunnen de uitnodigingen t.z.t. de deur uit.
Ze lopen tegen de zestig en treden nu ‘pas’ in het huwelijksbootje. “Trouw niet voor je veertig bent” gaat het bekende liedje en ik kan me daar volledig bij aansluiten. Ik trouwde vandaag een jaar geleden op mijn 40e. We gaan het met zijn tweeën vieren bij de Wok. Het jaar is omgevlogen, volgens mij een goed teken. En na zo lang vrijgezel te zijn geweest, kan ik alleen maar zeggen dat het goed bevalt om met zijn tweeën te zijn. Je deelt niet alleen je herinneringen, maar je kunt ook je gedachtes en gevoelens met elkaar delen. Dat is heel wat waard!
Een mens moet doen wat hem of haar gelukkig maakt!
Ik vind trouwen niet echt nut hebben, maar ach, als men het leuk vindt. Moet kunnen.
Leuk om te doen. Ik doe dat soort dingen ook. Naast websites en dergelijke.
2 dames, 2 mannen, man en vrouw, het moet allemaal kunnen.
In de grote steden is zo’n huwelijk inderdaad allang niet uitzonderlijk meer, ik was al een jaar of 10 geleden één van de getuigen bij een homo verbintenis. Ook oudere mannen die gewoon elkaar verzorgd achter wilde laten, net als ieder ander stel. Maar natuurlijk nu ook gefeliciteerd met het één jarig huwelijk!
Dank je! En inderdaad, dat is bij ons ook een belangrijke reden om te trouwen: elkaar verzorgd achter willen laten!